هیئت محبین اهلبیت ع (شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) واقعیتى انکار ناپذیر )
این سخن ورد زبانها افتاد(دیدی اخر علی از پا افتاد)(بر دشمن و قاتلین بی بی حضرت زهرا (س) لعنت )
هیئت محبین اهلبیت ع (شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) واقعیتى انکار ناپذیر )
این سخن ورد زبانها افتاد(دیدی اخر علی از پا افتاد)(بر دشمن و قاتلین بی بی حضرت زهرا (س) لعنت )درباره من
تا عمر بود نوکر این دربار منم
الحق که کلب در کوی حیدر کررار منم
گویند زیر پرچم حسین سیاست صلاح نیست
هیئت فقط سینه زنیست ،سیاست چه صیغه ایست
گویند ای روضه خوان رجزی بخوان حیدری
ما را چه کار به شهداء و انقلاب و رهبری
گویند ما سگ زینبیم مست ابوتراب
ما را چه کار به مبانی انقلاب
گویند گریه می کنیم برای قربت بقیع
ما قمه می زنیم ما را چه کار به ولایت فقیه
غفلت موج می زند این رسم ؛رسو نوکریست ؟
این حرف که حرف همان ابو موسی اشعریست
حساسیت به اوج خود رسیده است
دشمن برای ما نقشه کشیده است .
ادامه...
بانک حدیث
بانک حدیث
حدیث 84
امام جعفر صادق دربارۀ حدیث « مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقیانِ بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْتَغیان » می فرمایند: « عَلیٌ وَ فاطِمَةٌ (ع) بَحْرانِ مِنَ الْعِلْمِ عَمیقانِ لا یَبغی اَحَدُهُما عَلی صاحِبِهِ » و درمورد این قسمت : « یَخْرُجُ مِنْهُمُا اللُّؤلؤُ وَ الْمَرْجانُ » می فرمایند: « الحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ (ع) » .
امام صادق (ع) در تفسیر آیۀ شریفۀ « دو دریا را در کنار هم قرار داد در حالی که با هم تماس دارند و میان آن دو برزخی است که یکی بر دیگری غلبه نمی کند » فرمود:« علی و فاطمه دو دریای ژرف و لبریز از دانش هستند که یکی بر دیگری طغیان نمی کند . « از آن دو دریا دُرّ و مرجان خارج می شود» یعنی امام حسین و امام حسن (ع) .
1- الرحمن / 19-22
2- تفسیر برهان، 4/ 266
حدیث 83
امیرالمؤمنین (ع) این آیه را تلاوت می فرمود: « فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْاَرْضُ وَ ما کانوُا مُنْظَرینَ » که درهمان هنگام امام حسین (ع) وارد مسجد شد، امیرالمؤمنین (ع) با توجه به او فرمود:« اَمّا اِنَّ هذَا سَیُقْتَلُ وَ یَبْکی عَلَیْهِ السّماءُ وَ الْاَرْضُ » .
حضرت علی (ع) این آیه را تلاوت می کرد « نه آسمان برآنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد » . درآن هنگام امام حسین (ع) وارد شد و حضرت علی (ع) فرمود « اما این کسی است که بزودی کشته شود و آسمان و زمین بر او می گریند » .
1- الدخان /29
2- تفسیر برهان، 4/161
حدیث 82
امام علی (ع) در حدیثی فرموده اند که این آیه در مورد ما نازل شده است.
« وَ جَعَلَها کَلِمَةً باقِیَةً فی عَقِبِهِ » یعنی « و او آن را کلمه ای پاینده در نسلهای بعد از خود قرار داد » . یعنی امامت در نسل حسین (ع) تا روز قیامت پاینده است.
1- الزخرف /28
2- تفسیر برهان،3/293
حدیث 81
امام باقر (ع) این آیه را تلاوت نمود « اَنَا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذینَ امَنوُا فِی الْحَیاةِ الدّنْیا وَ یَوْمَ یَقوُمُ الْاَشْهادُ ». قال: « الحُسَیْنُ بْنُ عَلی (ع) قُتِلَ وَ لَمْ یُنْصَرْ بَعْدُ » ثم قال: «وَاللهِ لَقَدْقُتِلَ قَتَلَةُ الْحُسَیْنِ (ع) وَلَمْ یُطْلَبْ بِدَمِهِ بَعْدُ»
امام باقر این آیه را خواند « ما البته پیامبران خود و اهل ایمان را هم در دنیا یاری می دهیم و هم روز قیامت که گواهان (به شهادت) برخیزند ».
فرمود:« مقصود حسین بن علی (ع) است که کشته شد و هنوز کسی به یاری او برنخاسته است » سپس فرمود :ی« بخدا سوگند همۀ قاتلان امام حسین (ع) کشته شدند ، اما تاکنون کسی به خون خواهی سیدالشهداء (ع) برنخاسته است ».
1- الغافر /51
2- تفسیر برهان، 4/101
3- براساس روایاتی خون خواه سیدالشهداء(ع) حضرت ولی عصر میباشد.
حدیث 80
امام صادق(ع) درمورد این آیه « فَنَظَرَ نَظْرَةً فِی النُّجومِ فَقالَ اِنّی سَقیمٌ » یعنی « پس ابراهیم نگاهس به ستارگان افکند و گفت : من بیمارم ».
قال: « حَسِبَ فَرِأی ما یَحِلُّ بِالْحُسَیْنِ (ع) »
فقال: « اِنّی سَقیمٌ لِما یَحِلُّ بِالْحُسَیْنِ (ع) »
فرمود: «او بر مصائبی که بر حسین (ع) فرود می آید اندیشه نمود و گفت: من از آنچه بر حسین (ع) فرود می آید بیمار گشته ام.»
1- الصافات / 88-89
2- العوالم، 17/ 98
حدیث 79
امام سجاد در مورد این حدیث « ما سَمِعْنا بِهذافی ابائِنَا الْاَوَّلینَ ، اِنَّ هذا اِلَّا اِخْتِلاقٌ » فرمود: « اَیُّهَا النّاسُ اَصْبَحْنا مَطْرودینَ مُشَرّدینَ مُذَوّدینَ شاسِعینَ عَنِ الْاَمْصارِ کَأنّا اَولادُ تُرْکٍ وَ کابُلٍ مِنْ غَیْرِ جُرْمٍ اجْتَرَمْناهُ وَ لا مَکْروهٍ ارْتَکَبْناهُ وَ لا ثُلْمَةٍ فِی الْاسلامِ ثَلِمْناهُ ما سَمِعْنا بِهذا فی ابائِنَا الْاَوّلینَ اِنْ هذَا اِلّا اِخْتِلاقْ » .
امام سجاد (ع) در مورد حدیث بالا فرمود: « ای مردم ما را از دیار خود بیرون راندند ، از خانه و کاشانۀ خود به دور افکندند، در سرزمینها و شهرها مورد بی توجهی و بی مهری مان قرار دادند. گویا که ما زادگان ترک و کابل هستیم. و این درحالی است که نه جرم و گناهی مرتکب شده ایم ، نه کار ناخوشایندی انجام دادیم . این را ما از پدران پیشین خود نشنیدیم و این دروغ و آئینی ساختگی است ».
1- القصص /36
2- ص /7
3- بحارالانوار، 45/148
حدیث 78
پیامبر اکرم (ص) فرمود: « فَطوُبی لِمَنْ کانَ مِنْ اَوْلیاءِ الْحُسَیْنِ وَ شیعَتِهِ هُمْ وَ اللهِ الْفائِزوُنَ یَوْمَ الْقِیامَةِ » .
« سعادتمندی آنان که از دوستان و پیروان حسین (ع) هستند. بخدا سوگند ایشان در قیامت پیروز و نیکبخت هستند ».
1- النور / 52
2- بحارالانوار ، 44/ 225
حدیث 77امام صادق (ع) در مورد این آیه « اَلّذینَ اُخْرِجوُا مِنْ دِیارِهِمْ بِغَیْرِ حَقِّ اِلّا اَنْ یَقوُلُوا رَبَّنا اللهُ » . فرمود: « نَزَلَ فی عَلیٍ وَ جَعفرٍ وَ حَمزةٍ وَ جَرَتْ فِی الْحُسَیْنِ بنِ عَلیٍّ (ع) وَ التَّحِیَّةُ وَ الْاِکْرامُ ».
امام صادق (ع) دربارۀ این آیه « کسانی که بنا حق از خانه و شهر خود آواره شدند فقط به خاطر آن که می گفتند: پروردگار ما خدای یکتا است». فرمود: « این آیه دربارۀ علی و جعفر و حمزه نازل شد و در حسین بن علی تحقق یافت، بر همگی آن گرانمایگان درود و سلام باد ».
1- الحج / 40
2- بحارالانوار، 44/ 219
حدیث 76قالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلْیٍّ علیه السلام :
[ دََخَلْتُ عَلی رَسُولِ اللهِ علیه السلام وَ عِنْدَهُ أُبَیُّ بْنُ کَعبٍ
فَقاَل لی رَسوُلُ اللهِ (ص) : مَرْحَباً بِکَ یا اَبا عَبْدِاللهِ ؟ یا زَیْنَ السَّمواتِ وَ الْاَرْضَیْنَ ! اَحَدٌ غَیْرِکَ ؟! قالَ یا اُبَیُّ وَ الَّذی بَعَثَنی بِالْحَقِّ نَبیًّا اِنَّ الْحُسَیْنَ بْنِ عَلیٍّ فِی السَّماءِ اَکْبَرُ مِنْهُ فِی الْاَرْضِ وَ اِنَّهُ لَمَکْتوبٌ عَنْ یَمینِ عَرْشِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ :مّصباحُ هدیً وَ سَفینهُ النِجاةٍ وَ امامُ خیرٍ و یُمْنٍ و عِزَّ وَ فخرٍ و علمٍ وذُخْرٍ...]
امام حسین علیه السلام فرمود: « من به نزد رسول خدا (ص) رفتم در حالی که ابی بن کعب در خدمت ایشان بود. پیامبر خدا فرمود :« آفرین بر تو ای اباعبدالله ! ای زیور آسمانها و زمینها ! ابی به آن حضرت عرض کرد : چگونه کسی جز شما می تواند زیور آسمانها و زمینها باشد؟ فرمود : ای ابی سوگند به آن که مرا بحق پیامبری برانگیخت حسین بن علی در آسمان عظمت فزونتری دارد تا در زمین و درسمت راست عرش خدای عزیز و شکوهمند نوشته شده است : [ حسین ] چراغ هدایت و کشتی نجات است پیشوای نیکی و برکت و شکوه و فخر و علم و تقواست ...
عیون اخبار الرضا / 1/59- 60
حدیث 75عَنِ الصّادِقِ عَلیه السلام ،عَن أبیهِ ، عَنْ جَدِّهِ علیهما السلام قالَ : « جاءَ أهْلُ الْکُوفَةِ إلی عَلِیٌّ فَشَکَوْا إلَیْهِ إمْساکَ الْمَطَرِ ، وَ قالُوا لَهُ : اسْتَسْقِ لَنا فَقالَ لِلْحُسَیْنِ علیه السلام قُمْ وَ اسْتَسْقِ فَقامَ وَ حَمِدَ اللهَ وَ إثْنی عَلَیْهِ وَ صَلّی عَلَی النَّبِیِّ وَ قالَ :اللّهُمَّ مُعْطِیَ الْخَیْراتِ ، وَ مُنْزِلَ الْبَرَکاتِ إرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْنا مِدْراراً وَ اسْقِنا غَیْثاً مُغْزاراً ، وَاسِعاً ، غَدَقاً ، مُجَلِّاً سَحّاً، سَفُوحاً ، فَجاجاً تُنَفَّسُ بِهِ الضَّعْفَ مِنْ عِبادِکَ ، وَ تُحْیی بِهِ الْمَیْتَ مِنْ بِلادِکَ آمینَ یا رَبَّ الْعالَمینَ .
فَما فَرِغَ علیه مِنْ دُعائِهِ حَتّی غاثَ اللهُ تَعالی غَیْثاً بَغْتَةً وَ أقْبَلَ أعْرابِیٌ مِنْ بَعضِ نَواحِی الْکُوفَةِ فَقالَ :تَرَکْتُ الْأوْدِیَهَ وَ الْاَکامَ یَمُوجُ بَعْضُها فی بَعْضٍ »
امام صادق علیه السلام از پدر و جد خود نقل می کند که فرمود: « کوفیان نزد علی علیه السلام آمدند و از خشکسالی شکوه کردند و گفتند : برای ما طلب باران کن . [ امیرالمؤمنین علیه السلام ] به حسین علیه السلام فرمود : برخیز و [ از خدا ] درخواست باران کن . پس بپا خاست و به حمد و ثنای الهی پرداخت و بر پیامبر درود فرستاد و عرض کرد : خدایا ای بخشاینده نیکویی ها و فرو فرستنده برکتها آسمان را فرمان ده تا بر ما باران بسیار ببارد ما را از ابری پربار و گسترده و پر باران و بزرگ سیراب گردان تا ناتوانی را از میان بندگانت بزدایی و شهرهای مرده ات را زنده کنی آمین ای پرودگار جهانیان.
هنوز دعای حضرتش پایان نیافته بود که ناگاه خدای متعال باران [شدیدی] فرو فرستاد [ تا بدانجا که ] یکی از بادیه نشینان اطراف کوفه آمد و گفت : بیابان ها و تپه ها را وانهادم در حالیکه [ باران سیل آسا آن گونه جاری بود که ] گویی آبها روی هم موج می زند.
بحار الانوار 44/ 187
حدیث 74یعلی عامری گوید : رسول خدا را به طعامی دعوت کردند در راه حسین علیه السلام را مشاهده فرمود : که با کودکان سرگرم بازی است . پیامبر در برابر مردم ایستاد و دستان خود را [ برای به آغوش کشیدن حسین علیه السلام ] گشود اما کودک از این سو به آن سو می جست و رسول خدا (ص) او را می خنداند تا این که او را گرفت و یک دست زیر چانه و دست دیگر بر پشت گردنش نهاد و دهان بر دهان وی گذارد و او را بوسید و فرمود:
[ حُسَیْنٌ مِنّی وَ اَنَا مِنْ حُسَیْنٍ أحَبَّ اللهُ مَنْ أحَبَّ حُسَیْناً ،حُسَیْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأسْباطِ .]
( حسین از من است و من از حسینم خداوند دوست می دارد هر که حسین را دوست بدارد. حسین نوه ای از نواده ها [ی پیامبران ] است .)
کامل الزیارات / 52 – 53
حدیث 73امام باقر علیه السلام فرمود: [ اُصیبَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ عَلیهما السلام وَ وُجِدَ بِهِ ثَلاثُمِائةٍ وَ بِضْعَةٌ وَ عِشْرُونَ طَعْنَةً بِرُمْحٍ أوْ ضَرْبَةٍ بِسَیْفٍ أوْ رَمْیَةً بِسَهْمٍ فَرُوِیَ إنَّها کانَتْ کُلُّها فی مُقَدَّمِهِ لِأنَّهُ کانَ لا یُوَلّی .]
( هنگامی که آن مصائب ناگوار بر حسین علیه السلام وارد آمد بر پیکر وی بر پیکر وی سیصد و بیست و اندی ضربه نیزه و شمشیر و تیر یافت شد و روایت شده است که همگی این جراحتها از مقابل آن حضرت بوده است زیرا که حسین علیه السلام هیچ گاه [ به دشمن ] پشت نمی کرد. )
امالی صدوق / 139
حدیث 72 امام صادق علیه السلام فرمود :
[ إنَّ فاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ صَلَّی الله عَلَیهِ و آله تَحْضُرُ زُوّارَ قَبْرِ ابْنِهَا الْحُسَیْنِ عَلیه السلام فَتَسْتَغْفِرُ لَهُمْ ذُنُوبَهُمْ . ]
( فاطمه دختر محمد نزد زائران قبر فرزندش حسین علیه السلام حضور می یابد و برای گناهانشان طلب آمرزش می کند. )
کامل الزیارات / 118
حدیث 71حذیفه یمانی گوید : پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را دیدم که دست حسین بن علی علیه السلام را گرفته و می فرماید:
[یا ایُّهَا الناسُ هذَالحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ فَاعْرِفُوهُ فَوَالَّذی نَفسی بِیَدِهِ إنَّهُ لَفِی الجَنَّةِ و مُحِبّیهِ فِی الجَنَّةِ وَ مُحِبّی مُحِبّیهِ فِی الْجَنَّةِ]
( ای مردم این حسین بن علی علیه السلام است او را بشناسید قسم به آن که جانم در دست اوست او در بهشت است دوستدارانش در بهشت اند و دوستداران دوستدارانش نیز در بهشت اند .)
امالی صدوق / 478
حدیث 70حضرت امام جعفر صادق (ع) در تأویل آیۀ « یَوْمَ تَرْجُفُ الرّاجِفَةُ تَتْبَعَها الرّادِفَةُ » ( روزی که لرزاننده و زلزله ای بزرگ جهان را بلرزاند و به دنبال آن حادثه دومین رخ دهد) فرمودند: « لرزاننده حسین بن علی (ع) و حادثه دومین علی بن ابی طالب (ع)است. نخستین فردی که قبر او شکافته شود و خاک را از سر می زداید حسین بن علی (ع) است».
1- النازعات / 6-7
2- تفسیر برهان، 4/101
حدیث 69حضرت امام جعفر صادق (ع) در مورد این آیه « وَ اِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ بِأیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ » ( آن دختران زنده بگور شده پرسیده شود که به کدامین گناه کشته شدند؟ ) فرمود: « این آیه دربارۀ امام حسین (ع) نازل شده است».
1- التکویر/ 8-9
2- العوالم، 17/ 98-99
حدیث 69امام باقر (ع) فرمود:« قَوْلُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَ والدٍ وَ ما وَلَدَ: هُوَ عَلِیُّ بْنُ اَبی طالبٍ (ع) وَ ما وَلدَ: اَلْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ (ع) » .
« این سخن خدای صاحب شوکت و بزرگی که فرموده: سوگند به پدر و فرزندش، مقصود [ازپدر] علی بن ابی طالب (ع) و[ مقصود] از فرزند حسن و حسین (ع) هستند».
البلد/3
بحارالانوار،23/269
حدیث 68قال ابو جعفرٍ علیه السلام : « کانَ اَبی مَبْطوناً یَوْمَ قُتِلَ اَبوهُ صَلَواتُ اللهِ عَلَیهُما وَ کانَ فِی الْخَیْمَةِ وَ کَنْتُ اَری مَوالینا کَیْفَ یَخْتَلِفونَ مَعَهُ یَتّبَعونَهُ بَالْماءِ . یَشُدُ عَلَی الْمَیْمَنَةِ مَرَّةِ وَ عَلَی الْمَیْسَرَةِ مَرّةِ وَ عَلَی الْقَلْبَ مَرّةً وَ نَهی رَسوُلُ اللهِ صَلّی اللهِ عَلَیهِ وَ آلهِ اَنْ یُقْتِلَ بِها الْکِلابُ لَقَدْ قُتِلَ بِالسَّیْفِ وَ السِّنانِ وَ بِالْحِجارَةِ وَ بِالْخَشَبِ وَ بِالْعَصا وَ لَقَدْ اَوْطاهُ الْخَیْلُ بَعْدَ ذلِکِ . »
امام باقر علیه السلام فرمود : « پدرم [ امام سجاد علیه السلام » روز شهادت پدرش [ سیدالشهدا علیه السلام ] از درد شکم در رنج بود و رد خیمه به سر می برد . و من می دیدم که چگونه دوستان ما با او [امام حسین علیه السلام ] حرکت می کردند و همراه حضرتش در پی آب بودند. آن حضرت گاه به سمت راست [ لشکر دشمن] و گاه به سمت چپ هجوم می برد و زمانی هم بر قلب [ سپاه ] می زد اما [سرانجام] او را بدان گونه کشتند که رسول خدا صلی الله علیه و آله نهی فرمود که سگان را هم [ بلاتوصیف ] بدان گونه بکشند : او را با شمشیر و نیزه و سنگ و چوب و عصا کشتند و پس از آن هم از زیر سم ستوران گذراندند.»
بحارالانوار 45 / 91
حدیث 67عن ابی عبدالله الجدلی قال :« دَخَلْتُ عَلَی امیرالمؤمنین علیه السلام وَ الْحسینِ علیه السلام اِلی جَنْبِهِ فَضَرَبَ بِیَدِهِ عَلی کَتَفِ الْحسینِ علیه السلام . ثمّ قال : اِنَّ هذا یُقْتِلُ وَ لا یَنْصُرُهُ اَحَدٌ . قالَ : قُلْتُ یا اَمیرَ الْمؤمنینَ وَ اللهُ اَنّ تِلّکَ لِحَیاةِ سُوءٌ . قالَ : اِنْ ذلِکَ لَکائِنٌ . »
ابو عبدالله جدلی گوید : « بر امیر المؤمنین علیه السلام وارد شدم . حسین علیه السلام نزد ایشان بود . پس دست بر شانه حسین علیه السلام زد و فرمود: همانا این [ فرزندم ] را می کشند و کسی به یاریش نمی شتابد . گفتم : ای امیر مؤمنان به خدا قسم آن زندگی ناگوار است. فرمود: به درستی که آن مقدر شده است . »
کامل الزیارات / 71
حدیث 66 عَنْ اَبی عَبْداللهِ علیه السلام قال :«اِذا اَرَدْتَ زِیارَةَ الْحُسَیْن علیه السلام فَزُرْهُ وَ اَنْتَ کَئیبٌ حَزینٌ مَکروبٌ شُعْثاً مُغْبِراً جائعاً عَطْشاناً فَاِنَّ الْحُسینِ قُتِلَ حَزیناً مَکْروباً شُعْثاً مُغْبِراً جائعاً عَطْشاناً وَ سَلَهُ الْحَوائِجَ وَ انْصَرْفْ عَنْهُ وَ لا تَتّخِذْهُ وَطَناً . »
امام صادق علیه السلام فرمود: چون قصد زیارت حسین علیه السلام را کردی در حالی که پریشان غمناک مصیبت دیده ژولیده ، غم آلود ، مصبیت دیده ، گرسنه و تشنه ای او را زیارت کن زیرا حسین علیه السلام در حالی کشته شد که غمگین ، مصیبت دیده ، ژولیده ، غم آلود ، گرسنه و تشنه بود از او حوائجت را بخواه و بازگرد . و آن [ کربلا ] را وطن خود قرار مده . »
کامل الزیارات / 131
حدیث 65قال الصادق علیه السلام « اِنَّ الْبُکاءَ وَ الْجَزَعَ مَکْروهٌ لِلْعَبْدِ فی کُلّ ما جَزَعَ ما خَلَاالْبُکاءَ عَلَی الْحُسینِ بْنِ عَلیٍّ علیهما السلام فَاِنّهُ فیهِ مَاْجورٌ . »
امام صادق علیه فرمود : « هرگونه گریه و بی تابی برای بنده در هرجا که بی تابی کند مکروه و ناپسند است مگر گریه بر حسین بن علی علیه السلام که پاداش و ثواب دارد .»
کامل الزیارات / 100
حدیث 64عَنِ الصّادِقِ عَنْ آبائهِ علیهم السلام قال : قالَ ابوعَبْدِاللهِ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیّ علیهما السلام : « اَنَا قَتیلُ الْعَبَرَةِ لا یَذْکُرُنی مُوْمِنٌ اِلّا اسْتَعْبَرَ . »
امام صادق علیه السلام از آباء گرامی خود از امام حسین علیه السلام نقل می کند که فرمود : « من کشته گریه ام . هیچ مومنی مرا یاد نمی کند مگر اینکه گریان می شود.»
امالی صدوق 118
حدیث 63قال الامام سجاد علیه السلام « ما مِنْ یَوْمٍ اَشَدُّ عَلی رَسولِ اللهِ صَلّی اللهِ عَلَیه وَ آلهِ وَ سَلَّمْ مِنْ یَوْمٍ اُحُدٍ قُتِلَ فیهِ عَمُّهُ حَمْزَةٍ بْنِ عَبدالمطلَبٍ اَسَدُ اللهِ وَ اَسَدُ رَسولِِهِ وَ بَعْدَهُ یَوْمَ مُوْتَةِ قُتِلَ ابْنُ عَمَّهُ جَعفر بنُ ابی طالبٍ. ثُمّ قال علیهِ السّلام : وَ لا یَومِ کَیومِ الْحُسَینِ علیه السلام اَزْدَلَفٍ عَلیهِ ثلاثونَ اَلْفٍ رَجُلٍ یَزْعُمونَ اَنّهمْ مِن هذهِ الْاُمّةٍ کُلُّ یَتَقََرّبُ اِلَی اللهِ عَزّوجلّ بِدَمَهِ وَ هُوَ بِاللهِ یُذَکّرهُمْ فَلا یَتّعِظونَ حَتّی قَتَلوهُ بَغْیاً وَ ظُلْماً وَ عُدْواناً ... »
امام سجاد علیه السلام فرمود: سخت ترین روزی که بر رسول خدا صلی الله علیه و آله گذشت روز [غزوه ] احد بود که در آن عمویش حمزه بن عبدالمطلب – که شیر خدا و شیر پیامبرش بود – کشته شد و پس از آن روز [ جنگ ] موته بود که در آن پسر عمویش جعفر بن ابی طالب کشته شد . سپس فرمود : اما هیچ روزی همانند روز حسین علیه السلام نیست که سی هزار مرد [ جنگاور ] بر او روی آوردند و می پنداشتند که از این امت هستند و همگی آنان با ریختن خون او به خدای عزوجل تقرب می جستند در حالی که او خدا را به یاد آنان می آورد اما آنان پند پذیر نبودند تا اینکه او را به ظلم و ستم و دشمنی کشتند . »
امالی صدوق / 374
حدیث 62قالَ اَبوُالْحَسَنِ الرِّضا علیه السلام فی حَدیثٍ لِلرَّیّانِ بْنِ شَبیبٍ : یَاابْنَ شَبیبٍ اِنْ کُنْتَ باکیاً لِشَیٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ بْنِ عَلیٍ بْن ابی طالبٍ عَلَیهُما السَّلام فَاِنَّهُ ذُبِحَ کُما یُذْبَحُ الْکَبْشُ وَ قُتِلَ مَعَهُ مِنْ اَهْلِ بَیِتِهِ ثَمانیةِ عَشَرَ رَجُلاً ما لَهُم فِی الْاَرضِ شَبیهونَ وَ لَقَدْ بَکَتِ السّماواتُ السَّبْعُ وَ الْاَرْضونَ لِقَتْلِهِ وَ لَقَدْ نَزّلَ اِلَی الْاَرْضِ مِنَ الْمَلائِکةِ اَرْبَعَةُ اَلافٍ لِنَصْرِهِ فَلَمْ یُوْذَنْ لَهُمْ فَهُمْ عند قَبْرِهِ شُعْثٌ غُبْرٌ الی اَنْ یَقومَ الْقائِمُ فَیَکونونَ مِنْ اَنْصارِهِ وَ شِعارُهُمْ « یا لَثاراتِ الْحُسَیْنِ . »
امام رضا علیه السلام در ضمن حدیث به ریان بن شبیب فرمود : « ای پسر شبیب ! اگر برای چیزی گریان شدی بر حسین بن علی بن ابی طالب علیهما السلام اشک ببار زیرا او را مانند گوسفند [ از پشت ] سر از پیکرش جدا ساختند و هجده مرد از خانواده او که در زمین بی مانند بودند همراه او کشته شدند و براستی که آسمانهای هفتگانه و زمینها در قتل او گریستند . چهار هزار فرشته برای یاری او بر زمین فرود آمدند اما اجازه نیافتند . و ایشان آشفته و غبار آلود تا قیام قائم علیه السلام نزد قبر او هستند [ و پس از ظهور ] از یاران او هستند و شعارشان خونخواهی حسین علیه السلام است . »
عیون اخبار الرضا علیه السلام 1/ 299
حدیث 61 عَنْ سَلْمانٍ الفارسیِّ قال : کانَ الحسیْنُ علیه السلام عَلی فَخْذِ رسول الله (ص) وَ هُوَ یُقَبُّلُهُ و یَقولُ : « اَنْتَ السَّیِّدُ ابْنُ السیدِ ابو السادَهِ انْتَ الْاِمامُ ابْنُ الامامِ ابوُ الْائمهِ انْتَ الْحُجَّهُ ابْنُ الْحُجَّهُ ابوُ الْحُجَّجُ تِسْعَهُ مِنْ صَلْبِکَ وَ تاسْعَهُمْ قائِمَهُمْ . »سلمان فارسی گوید : « حسین علیه السلام بر زانوی رسول خدا (ص) نشسته بود و آن حضرت او را می بوسید و می فرمود : تو بزرگ و بزرگزاده ای و پدر بزرگوارانی تو امام و امازاده ای و پدر ائمه [ اطهار علیهم السلام] هستی تو حجت و پسر حجت هستی و پدر حجتهایی ، نُه امام از نسل تو خواهند بود که نهمین آنها قائم ایشان [ عجل الله فرجه] است. »
المناقب 4/ 78
حدیث 60 عَنْ اَبی عَبداللهِ علیه السلام قالَ : « قالَ علیٌ عَلَیهِ السَّلام لِلْحُسَیْنِ علیه السلام : یا اباعَبداللهِ اُسْوَهٌ اَنْتَ قَدْماً . فقالَ : جُعِلْتُ فِداکَ ما حالی ؟ قال :عَلِمْتَ ما جَهِلوا وَسَیِنَتْفَعُ عالِمٌ بِما عَلِمَ . یا بَنی اسْمَعْ وَ ابْصِرْ مِنْ قَبْلِ اَنْ یَاْتیکَ فَوَالّذی نَفْسی بِیَدِهِ لَیَسْفَکَنَّ بَنوُ اُمیهٍ دَمَکَ ثُمَّ لایُزیلونَکَ عَن دینِکَ وَ لا یَنْسونَکَ ذِکْرَ رَبَّکَ . فَقال الْحُسینُ علیه السلام : وَ الّذی نَفْسی بِیَدَه حَسْبی اَقْرَرْتُ بِما اَنْزَلَ اللهُ وَ اَصَدُّقَ قَوْلَ نَبیّ اللهِ وَ لا اُکَذُّبُ قَوْلَ اَبی»امام صادق علیه السلام فرمود: « علی علیه السلام به حسین علیه السلام فرمود: ای اباعبدالله تو از پیش اسوه مردم بوده ای . [ حسین علیه السلام ] عرض کرد : فدایت شوم حال من چگونه است ؟ فرمود: دانشی داری که ایشان بدان نادان اند و زود است که دانشمند از دانش خود بهره جویند. ای فرزندم گوش فردار و بینا باش قبل از آنکه [ واقعه ای] تو را دریابد . قسم به آن که جانم در دست اوست بنی امیه خون تو را می ریزند، اما نمی توانند تو را از آئینت برگردانند و از یاد پروردگارت غافل سازند . حسین علیه السلام فرمود: قسم به آن که جانم در دست اوست کافی است . من بدانچه خدا فرود آورده است اقرار کردم و سخن پیامبر را دروغ نمی شمارم . »
کامل الزیارات / 72
حدیث 59روایت شده است که : « مردی از انصار نزد حسین علیه السلام آمد و درخواست رفع نیازی کرد. آن حضرت گفت [ یا اخَا الْاَنْصارِ صُنْ وَجْهَکَ عَنْ بِذْلَهً لِلْمَسْاَلَهِ وَ ارْفَعْ حاجَتَکَ فی رُقْعَةٍٍ وَ اْتِ بِها سَاُسِرُّکَ انشاءالله « ای برادر انصاری ! آبرویت را از درخواست نگاهدار درخواست خود را در رقعه ای نوشته و آن را بیاور به خواست خدا تو را شاد می سازم . مرد انصاری نوشت : ای اباعبدالله من به فلانی پانصد دینار بدهکارم و [ درپرداخت آن ] به من اصرار می ورزد با او سخنی بگویید تا مرا مهلت دهد تا گشایشی در کارم حاصل شود [ و بدهی خود را بپردازم ]. چون حسین علیه السلام رقعه را خواند به سرای خود رفت و کیسه ای را که در آن هزار درهم بود بیرون آورده و به او داد و فرمود: [ اَمّا خَمْسَمِائهٌ فَاقْضِ بِها عَلی دَهْرِکَ وَ لا تَرْفَعْ حاجَتَکَ اِلّا اِلی اَحَدِ ثَلاثةِ : الی ذی دین او مروه او حسب ...»
القره 1/ 180
حدیث 58مسعده گوید : « مَرَّ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلیٍّ علیهما السلام قَدْ بَسِطوا کِساءً لَهُمْ وَ الْقَوْا عَلَیْهِ کَسراً فَقالوُا :هَلُّمَّ یا ابْنَ رسول اللهِ فَثَنّی وَ رِکَهُ فَاْکَلَ مَعَهُمْ ثُمَّ تَلا :« اَنَّ اللهَ لا یُحِبُّ الْمُسْتَکْبرینَ » ثم قال : قَدْ اَجَبْتُکُمْ فَاْجیبونی قالوا : نَعَمْ یَا ابْنَ رَسولِ اللهِ فَقاموا مَعَهُ حَتّی اتوُا مَنْزِلَهُ فَقالَ لِلْجاریةِ :اُخْرُجی ما کُنْتِ تَدَّخَرینَ . »
[ حسین بن علی از کنار بینوایانی گذشت که پارچه ای گسترده و در آن به خوردن پاره های نان خشک مشغول بودند. بینوایان گفتند: بفرما ای فرزند رسول خدا ! امام بر آن سفره نشست و از آن پاره های نان تناول کرد و سپس این آیه را تلاوت فرمود : « هر آینه خداوند خود بزرگ بینان را دوست ندارد . » سپس فرمود : من دعوت شما را پذیرفتم . اینک شما هم دعوت مرا پذیرا باشید ] و به سرای من ] گفتند : پذیرا شدیم ای فرزند رسول خدا سپس برخاستند و به سرای او فرود آمدند . امام حسین علیه السلام به کنیزک خود دستور داد که با هر آنچه در خانه است از آنان پذیرایی کند. »
بحارالانوار 44/189
حدیث 57حضرت صادق علیه السلام فرمود :
[ دَخَلَتْ فاطِمَةُ علیها سلام عَلی رَسولِ اللهِ عَلَیهِ وَ آلهِ وَ سَلّمَ عَیْناهُ تَدْمَعُ فَسَاَلَتْهُ : ما لَکَ ؟ فقال : اَنَّ جَبْرَئیلَ علیه السلام اخْبَرَنی انَّ اُمَّتی تَقْتُلُ حُسَیْناً فَجَزَعَتْ وَ شَقَّ عَلَیْها فَاخْبَرَها بِمَنْ یَمْلِکُ مِنْ وُلدِها فَطابَتْ نَفْسُها وَ سَکَنَتْ .]
« روزی فاطمه علیها السلام بر رسول خدا وارد شد . چشمان پدر را اشکبار دید . علت را پرسید . فرمود : جبرئیل مرا آگاه ساخت که امّتم حسین علیه السلام را می کشند. فاطمه علیها السلام سخت گریست و بی تاب شد و بر او گران آمد. [ پدر بزرگوارش ] او را آگاه ساخت که زمامدارانی [ ائمه اطهار علیهم السلام ] از فرزندان او خواهند بود . پس فاطمه علیها سلام خشنود گشت و آرام گرفت . »
کامل الزیارات /57
حدیث 56صفتهای زیبا
امام حسین (ع): هر کس این پنج چیز را نداشته باشد از زندگی بهره ای نمی برد: عقل، دین، ادب، شرم و خوش خلقی.
حدیث 55توکّل
امام حسین (ع): عزت و بی نیازی (از جایگاه خود) بیرون آمده به گردش پرداخته اند، چون با توکّل برخورد نمودند (خود را جلوه هایی از آن دیده) در آن مقیم گشتند.
حدیث 54پاداش سلام
امام حسین (ع): سلام هفتاد حسنه دارد، شصت و نُه حسنه از آنِ سلام کننده و یکی از آن جوابگو است.
بحارالانوار، ج78،ص120
حدیث 53سلام بر گناهکار
امام سجّاد(ع) از امام حسین(ع) روایت میکند که فرمود ابن کوّا از علی بن ابیطالب پرسید : ای امیر مؤمنان آیا بر گناهکار این امّت نیز سلام می دهی ؟ حضرت فرمودند : خدا او را اهل توحید می داند و تو او را اهل سلام نمی دانی ؟
حدیث 52خوف از خدا
به امام حسین(ع) عرض شد بیم تو از پروردگارت چه فراوان است؟ فرمود: در روز قیامت جز آنکس که در دنیا خوفِ خدا داشته، کسی ایمن نیست.
حدیث 51مدارا کلید مشکلات
امام حسین (ع): هر که از تدبیر بازماند و از چاره ها ناتوان گردد، مدارا (کلید) مشکلات اوست.
حدیث 50نیکوکارى
امام حسین (ع): شخصی پیش امام حسین(ع) اظهار داشت: اگر نیکی به نااَهل برسد تباه می شود؟ ایشان فرمودند: چنین نیست بلکه نیکوکاری همچون رگبار است که باید به نیک و بد برسد.
حدیث 49عذر بدتر از گناه
امام حسین (ع): جمعی نزد آن حضرت از عذرخواهی عبدالله بن عمرو بن عاص از شرکت در جنگ صفین یاد می کردند که حضرت فرمود: چه بسا گناهی که از عذرطلبی آن نیکوتر است.
بحار الانوار، ج78 ، ص128
حدیث 48تصویر مرگ
امام حسین (ع): اگر مردم مرگ را باور می کردند و آنرا به همانگونه که هست به نظر می آوردند دنیا ویران می گشت.
حدیث 47بدی کردن و پوزش خواستن
امام حسین (ع): کاری مکن که از آن پوزش بخواهی زیرا مؤمن نه بد میکند و نه عذر می طلبد، و منافق هر روز بد میکند و عذر می خواهد.
تحف العقول،ص248
حدیث 46امربه معروف و نهی از منکر
امام حسین (ع): شایسته نیست که انسان مؤمنی گنهکاری را ببیند و بر او انکار ننماید .
حدیث 45نشانه های عاقل امام حسین (ع): عاقل با کسی که می ترسد او را دروغگو بدارد هم سخن نمی شود، از کسی که می ترسد او را رد کند درخواستی نمی کند، به کسی که می ترسد او را بفریبد تکیه نمی کند و به کسی که به امید او اطمینانی نیست امید نمی بندد .
حدیث 44دانا کیست ؟امام حسین (ع): اگر همه گفتار دانا، نیکو و بحق بود، از خودپسندی در آستانه دیوانگی قرار می گرفت. همانا دانا کسی است که حق گویی او فراوان باشد .
حدیث 37زیبایی مرگ (شهادت)
امام حسین (ع): مرگ ـ برای فرزند آدم ـ چونان گردنبندی است زیبا، بر گردن دخترکانی نورسته.
حدیث 36رسیدن به آرزوها
امام حسین (ع): کسی که بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، دیرتر به آروزیش می‌رسد و زودتر به آنچه می‌ترسد گرفتار می‌شود .
بحارالانوار، ج78،ص120
حدیث 35حاجات مردم
امام حسین (ع): آگاه باشید که یکی از نعمتهای الهی بر شما حاجات و نیازهای مردم به شما است، پس از این نعمتها بیزار نشوید که برمی‌گردند و به جایی دیگر می‌روند.
بحارالانوار، ج78،ص121
حدیث 34دوست و دشمن
امام حسین (ع): کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد میکند و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید میکند.
بحارالانوار، ج78،ص128
حدیث 33عزّت و آبرو
امام حسین (ع): وقتى شنیدی که کسى به عزت و آبروی مردم تعرض میکند، سعى کن که تو را نشناسد.
بلاغة الحسین (ع)،ص 284
حدیث 32فضیلت چیست؟
از حضرت امام حسین (ع) پرسیدند فضیلت چیست؟ فرمودند: "مالک زبان بودن و بذل نیکی".
بلاغة الحسین (ع)،ص 332
حدیث 31صله رحم
امام حسین (ع): آن کس در صله رحم بهتر است که نسبت به خویشاوندانی که با او قطع رابطه کرده‌اند ، دلجویی و صله رحم نماید.
بحارالانوار، ج78، ص121
حدیث 30پاداش صبر
امام حسین (ع): خداوند رتبه‌ها و منزلهای عالیی را به خاطر صبری که بندگان در مقابل تحمل ناملایمات به خرج دهند ، به آنان عنایت می‌فرماید.
بحارالانوار، ج45، ص90
حدیث 29رضایت و غضب الهی
امام حسین (ع): هر کس که رضایت الهی را با غضب مردم بخرد، خداوند او را از مردم بی نیاز سازد، و هر کس رضایت مردم را با غضب الهی بخرد، خداوند او را نیازمند مردم سازد، والسلام.
بحارالانوار، ج78، ص 126
حدیث 28بهترین ثروت
امام حسین (ع): بهترین ثروت آن است که انسان به وسیله آن آبروی خود را حفظ نماید.
بحارالانوار، ج44، ص 195
حدیث 27غیبت
امام حسین (ع): به مردى که نزد حضرتش غیبت دیگری را مى‌کرد، فرمود: "ای مرد، دست از غیبت بردار، زیرا غیبت خوراک ( نان خورش ) سگان جهنم است".
بحارالانوار، ج78، ص 117
حدیث 26آبروداری کردن
امام حسین (ع): کسى که از تو حاجتى خواسته است، آبروى خود را با درخواست از تو ریخته است، تو دیگر با رد کردن او، آبروى خود را نریز.
بحارالانوار، ج44، ص 196
حدیث 25حُبّ اهل بیت(علیهم السلام)
امام حسین (ع): هر کس ما را برای خدا دوست بدارد، روز قیامت ما و او همراه یکدیگر این طور بر پیامبران وارد خواهیم شد، و انگشتان خود را جفت کرده، اشاره فرمود و هر کس که برای دنیا ما را دوست داشته باشد، تنها در این دنیا است که خوب و بد با هم مى‌باشند.
بحارالانوار، ج27، ص 84
حدیث 24پذیرفتن مسئولیت
امام حسین (ع): هیچ امری را نپذیر مگر آنکه خودت را شایسته ی آن بدانی.
اعیان الشیعه، ج 1،ص 621
حدیث 23آز و بخشش
امام حسین (ع): حرص و آز نوعی فقر روانی است، سخاوت و بخشش نوعی بی نیازی است .
تاریخ یعقوبی، ج 2، ص246
حدیث 22مرگ؛ عبرت دیگران
امام حسین (ع): ای فرزند آدم، به یاد آور مُردن پدران و فرزندانت را، کجا بودند و اکنون رهسپار چه جایی شده‌اند؟ می بینم که تو نیز به همین زودی به آنان خواهی پیوست و باعث عبرت دیگران خواهی گشت.
ارشاد القلوب، ج1،ص29
حدیث 21بدست آوردن چهار خصلت
امام حسین (ع): هر کس نزد ما آید، حداقل یکی از این چهار خصلت را خواهد یافت: برهانی متین می شنود، از قضاوتی عادلانه برخوردار می گردد، با برادری سودمند و پرفایده روبرو خواهد شد و ثواب همنشینی با علما هم خواهد برد.
بحارالانوار،ج 44، ص 195
حدیث 20شیعه بودن
مردی به حضرتش گفت: یا ابْن رسول الله، من شیعه شما هستم! حضرت فرمود: ای مرد از خدا بترس و ادعا مکن چیزی را که خداوند تکذیب نماید و بر ادعایت گناهکارت شمارد. شیعیان ما کسانی خواهند بود که قلبشان پاکیزه از غل و غش و خیانت باشد، لکن تو می توانی ادعا کنی که از علاقه‌مندان و دوستداران ما هستی.
بحارالانوار،ج 68، ص 156
بحارالانوار،ج 78، ص 127
امام حسین (ع): برای پیران زشت‌تر از آن نیست که هوسرانی کنند، برای پادشاهان زشت‌تر از آن نیست که سختگیری نمایند، برای افراد نجیب زشت‌تر از دروغگوییی چیزی نیست و براى علما زشت‌تر از حرص و آز چیزى نیست .
کفایة الاثر فى النص علی الائمة الاثنی عشر، ص 233
حدیث 17دو راهی ؛ ذلّت یا عزّت
امام حسین (ع): به شما هشدار می دهم این یزید حرام‌زاده پسر زنازاده، مرا در سر دوراهی قرار داده است: یا شمشیرکشی یا ذلت بیعت با او. امّا داشته باشید که ذلت از ساحت قدس ما به دور است. خدا و رسول خدا و مؤمنان و آن دامنهای پاکی که ما را پرورده و آن دودمان شریف و آن ذلت ناپذیران‌ِ عزّتمند و آن نفسهایی با عزتِ نیاکان ما قبول ندارند که ما پیروى و فرمانبردارى از این افراد پست را بر مرگ با عزت ترجیح دهیم.
بحارالانوار،ج 45، ص 83
حدیث 16مجادله با دو کس
امام حسین (ع): هرگز با دو کس به گفتگو و مجادله مپرداز: یکی با افراد حلیم و بردبار ، دیگرى با افراد نادان و سفیه ، زیرا افراد حلیم با حلم و بردباریی بر تو چیره گردند و افراد سفیه آزارت خواهند داد.
بحار الانوار، ج 78، ص 127
حدیث 15چنان کن که می پسندی با تو آن کنند
امام حسین (ع): درباره برادر مؤمنت پشت سر سخنیی بگو که دوست داری او پشت سر تو بگوید.
بحار الانوار، ج 78، ص 127
حدیث 14رضایت مخلوق
امام حسین (ع): کسانی که رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.
مقتل خوارزمى، ج 1، ص 239
حدیث 13در امان بودن در روز قیامت
امام حسین (ع): هیچ کس روز قیامت در امان نیست، مگر آن که در دنیا خداترس باشد.
بحار الانوار، ج 44، ص 192
حدیث 12قرارگیری در جایگاه ظلم
امام حسین (ع): ای مردم! رسول خدا فرمود: هر کس سلطان زورگویی را ببیند که حرام خدا را حلال نموده، پیمان الهی را می‌شکند و با سنّت و قوانین رسول خدا از در مخالفت درآمده و در میان بندگان خدا، راه گناه و معصیت و ستم و دشمنی را در پیش می‌گیرد، ولی با عمل یا سخن اظهار مخالفت نکند، بر خداوند است که او را در محل و جایگاه آن سلطان ظالم قرار دهد.
مقتل خوارزمى، ج 1، ص 234
حدیث 11اصلاح جامعه و عمل به احکام
امام حسین (ع): خداوندا، تو آگاهی که آنچه انجام دادیم، نه برای رقابت در کسب جاه و مقام بود و نه برای چیزهاى پوچ و بیهوده دنیا، بلکه برای این بود که نشانه‌های راه دینت را ارائه دهیم و (مفاسد را) در شهرهای تو اصلاح کنیم تا بندگان مظلوم تو در امنیت و آسایش باشند و به احکام تو عمل کنند.
تحف العقول ، ص239
حدیث 10 والاتر ، زیباتر و بهتر
امام حسین (ع): اگر دنیا باارزش شمرده شود، منزل آخرت و دار ثواب الهی باارزشتر و والاتر است. و اگر بدن و جسم انسانها براى مرگ آفریده شده، به خدا سوگند کشته شدن انسان با شمشیر (شهادت) بهتر است.
و اگر رزق و روزى موجودات تقسیم شده و مقدّر گردیده، زیباتر و نیکوتر آن است که انسان در طلب رزق و روزی کمتر حرص داشته باشد.
اگر جمع کردن اموال برای ترک کردن آن است، چرا انسان آزاده نسبت به این چیزی که ترک کردنی است بخل بورزد.
بحارالانوار، ج 44، ص 374
حدیث 9لااقل آزاده باشید
امام حسین (ع): وای بر شما ای پیروان آل ابی‌سفیان، اگر دینی ندارید و از معاد و روز قیامت نمی‌ترسید، پس لااقل در دنیا آزاده و جوانمرد باشید.
بحار الانوار، ج 45، ص51
حدیث 8در احوال عبادت کنندگان
امام حسین (ع): عده‌ای از روی طمع عبادت خدا می کنند، این عبادت سوداگران است، و جمعی از ترس بندگیی خدا می‌کنند، این عبادت بردگان است و برخى به انگیزه شکر خدا را عبادت می کنند، این عبادت آزادمردان و بهترین عبادتهاست.
بحار الانوار، ج 78، ص 117
حدیث 7ستم بر چه کسی؟
امام حسین (ع): بترس از ستم کردن بر کسی که به جز خدا یاوری ندارد.
بحار الانوار، ج 78، ص 118
حدیث 6عقل کامل
امام حسین (ع): عقل کامل نمی‌شود مگر با پیروی از حق.
بحار الانوار، ج 78، ص 127
حدیث 5در معرض اتّهام
امام حسین (ع): همنشینی با فاسقان انسان را در معرض اتهام قرار می‌دهد.
بحار الانوار، ج 78، ص 122
حدیث 4رهایی از آتش
امام حسین (ع): گریه از روی ترس از خدا، موجب رهایی از آتش است.
مستدرک الوسایل، ج 11، ص 245
حدیث 3کم‌خردی
امام حسین (ع): عجله کردن، کم‌خردی است.
بحار الانوار، ج 78، ص 122
حدیث 2نشانه‌های جاهل و عالم
امام حسین (ع): یکی از نشانه‌های جهل و نادانی، نزاع و جدال با غیر اهل فکر است از نشانه‌های عالم، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است.
بحار الانوار، ج 78، ص 119
حدیث 1 رفع گرفتاری مؤمن
امام حسین (ع): کسی که گرفتاری و اندوه مؤمنی را برطرف کند و او را آسوده کند، خداوند گرفتاری و اندوه دنیا و آخرت را از او رفع میکند.
بحار الانوار، ج 78، ص 122
حدیث 18زشت ترین چیزهاحدیث 19مصرف کردن ثروتامام حسین (ع): ثروتی را که داری اگر به مصرف خودت نرسانی ثروت مال تو نیست، تو از آن ثروت هستی، بنابر این به ثروت خودت امان مده و گرنه او به تو امان نخواهد داد و پیش از آنکه ثروت، تو را به مصرف خود برساند تو آن را به مصرف خویشتن برسان .
حدیث 43ادب چیست ؟ امام حسین (ع) : ادب این است که از خانه خود بیرون آیی و با هیچکس برخورد نکنی مگر آنکه اورا برتر از خود بینی .
حدیث 42یاری در جوانمردیامام حسین (ع): آنکس که بخشش تورا بپزیرد، تو را در جوانمردی کمک کرده است .
حدیث 41شکر امام حسین (ع) : شکرگزاری برای نعمت پیشین، نعمت تازه ای را سبب می شود .
حدیث 40موارد صبر امام حسین (ع): در مواردی که حقْ تو را ملزم می سازد ، بر آنچه نمی پسندی ، شکیبا باش و در مواردی که هوای نفس تو را فرا می خواند، از آنچه که به ناحق است و دوست میداری ، خود را نگه دار .
حدیث 39بدترین اوصاف زمامدارانامام حسین (ع): بدترین اوصاف زمامداران، ترس از دشمنان و بی رحمی بر ناتوانان و خودداری هنگام بخشش است .
حدیث 38ناتوان ترین مردمامام حسین (ع): ناتوان ترین مردم کسی است که از دعا کردن واماند و بخیل ترین مردم کسی است که از سلام کردن واماند.
