رد پای تحریف در ماجرای شهادت حضرت محسن

  یکی از حقایق تلخ تاریخ در جریان حمله عمر به بیت حضرت زهرا س ، سقط جنین ان حضرت و شهادت حضرت محسن ع بود که بر اثر ضربه عمر به حضرت زهرا س رقم خورد .
و از انجا که این ماجرا لکه ننگی بر دامن خلفا محسوب می شد و تا ابد این پرسش را در اذهان زنده می کرد که ( بایّ ذنب قتلت ، به راستی به کدامین گناه کشته شد ؟ ) لذا ارادتمندان و نوکران حلقه به گوش خلفا سعی در پاک کردن این لکه از دامن انها نمودند و بهترین شیوه و روش ، حذف و یا تغییر و دستکاری در نقل اخبار تاریخی این ماجرا بود که در کتب موجود بود و ممکن بود به دست نسلهای اینده برسد. لکن از انجا که خداوند متعال اراده کرده تا نور خود را  روشن نگه دارد ، با تمام تحریفهای صورت گرفته در این جریان ، نتوانستند نور خدا را خاموش کرده و این لکه ننگ را پنهان کنند .چرا که خود خداوند متعال می فرماید : یرِیدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ - الصف :8
حال برخی از نقلهای این ماجرا را در کتب اهل سنت مشاهده کنید تا ردپای تحریفات در این جریان روشن تر گردد .
از جمله کسانی که تصریح به وقوع چنین جنایتی نسبت به حضرت زهرا علیها السلام‏ ، نَظّام معتزلى (درگذشته سال 231) است. نَظّام یکى از بزرگان معتزله و از افراد بى‏باک و نترس بوده است. وى از بزرگانِ علما به شمار مى‏آید. او مى‏گوید:

«إنّ عمر ضرب بطن فاطمة یوم البیعة حتّى‏ ألقت الجنین من بطنها، وکان یصیح عمر: أحرقوا دارها بمن فیها!! وما کان بالدار غیر علی وفاطمة والحسن والحسین»

«در روز بیعت، عمر به شکم فاطمه زد و در اثر این ضربه، جنین از شکم فاطمه افتاد و عمر فریاد مى‏زد: خانه را بر هر که در آن است، بسوزانید!! و در خانه، کسى جز على، فاطمه، حسن و حسین نبود».

این سخن نَظّام را شهرستانى در الملل والنحل‏ «1» و صَفَدى درالوافی بالوفیات  2 نقل کرده اند و در کتابهای دیگر نیز نقل دیده می شود .
ابن قُتَیْبَه نیز در کتاب‏ المعارف‏ این موضوع را آورده بود، امّا اکنون که به چاپ جدید و موجود از کتاب‏ المعارف‏ مراجعه مى‏کنیم، عبارت مورد نظر را نمى‏یابیم؛ چرا که کتاب تحریف شده است!

ابن شهرآشوب (درگذشته سال 585) از کتاب‏ المعارف‏ این گونه نقل مى‏کند: «محسن با ضربه قنفذ عدوى سقط شد» 3

ولى در متنى که اخیراً چاپ و تحقیق شده (!!) این گونه آمده است:

«محسن بن على در دوران کودکى از دنیا رفت».

سبط بن جَوزى در تذکرة الخواص‏ مى‏گوید: «او در دوران کودکى مُرد» «4».

از میان محدّثانِ متأخّر، حافظ، محمّد بن معتمدخان بَدَخْشانى در کتاب‏ نزل الأبرار فیما صحّ من مناقب أهل بیت الأطهار مى‏گوید: «او در کوچکى مُرد» «5».

وقتی به شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید مراجعه می کنیم ، می بینیم که او از شیخ و استاد خود نقل می کند که وقتی ماجرای هبّار بن الاسود - که زینب دختر رسول خدا ص را ترساند و او سقط جنین کرد و رسول خدا ص هبّار را مهدور الدم خواند -در نزد او نقل شد ، شیخ گفت : اگر هنگامی که این مردم به خانه فاطمه هجوم اوردند و او را ترساندند - تا انچه در شکم داشت سقط شد - رسول خدا ص زنده بود ، به یقین به مهدور الدم بودن کسی که فاطمه را ترسانده بود حکم می فرمود .

ابن ابى الحدید به او مى‏گوید: آیا آن‏چه را که برخى از محدّثان روایت کرده‏اند که: «فاطمه ترسید و محسن سقط شد» از قول شما روایت کنیم؟

شیخ به او گفت: از من، نه این روایت و نه بطلان آن را نقل نکنید! «6» آرى، آنان روایت نمى‏کنند و هر گاه که روایت کنند، تحریف مى‏نمایند و اگر کسى چنین روایاتى را ذکر کند، انواع تهمت‏ها را بر او مى‏بندند.

______________________________

(1) الملل والنحل: 1/ 59.
(2) الوافى بالوفیات: 6/ 17. (3) مناقب آل أبى طالب: 3/ 358. (4) تذکرة الخواصّ: 54. (5) نزل الأبرار: 74.
(6) شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید: 14/ 192.