خواندن غیر خدا از سوی ابوبکر

بسم الله الرحمن الرحیم

وهابیون ، بر شیعیان اشکال می کنند که چرا مردگان را بعد از مرگشان صدا می کنند . زیرا آنها صدای شما را نمی شوند و کاری نمی توانند بکنند . پس عمل شما شرک است !!!!

حال اگر چنین است و صدا زدن اموات شرک است ، آیا سلف اهل سنت نیز بر این عقیده بوده اند ؟!

بخاری صاحب صحیح ترین کتاب حدیثی اهل سنت ، احمد حنبل یکی از ائمه ی اربعه ی اهل سنت ، و نسائی صاحب یکی از کتب ششگانه ی معروف و معتبر نزد اهل سنت ، چنین نقل کرده اند :

“ أَقْبَلَ أبو بَکْرٍ رضی الله عنه على فَرَسِهِ من مَسْکَنِهِ بِالسُّنْحِ حتى نَزَلَ فَدَخَلَ الْمَسْجِدَ فلم یُکَلِّمْ الناس حتى دخل على عَائِشَةَ رضی الله عنها فَتَیَمَّمَ النبی (ص) وهو مُسَجًّى بِبُرْدِ حِبَرَةٍ فَکَشَفَ عن وَجْهِهِ ثُمَّ أَکَبَّ علیه فَقَبَّلَهُ ثُمَّ بَکَى فقال بِأَبِی أنت یا نَبِیَّ اللَّهِ لَا یَجْمَعُ الله عَلَیْکَ مَوْتَتَیْنِ أَمَّا الْمَوْتَةُ التی کُتِبَتْ عَلَیْکَ فقدمتها “

(الجامع الصحیح المختصر ،ج ۱ ص ۴۱۸، اسم المؤلف: محمد بن إسماعیل أبو عبدالله البخاری الجعفی الوفاة: ۲۵۶ ، دار النشر : دار ابن کثیر , الیمامة – بیروت – ۱۴۰۷ – ۱۹۸۷ ، الطبعة : الثالثة ، تحقیق : د. مصطفى دیب البغا )

“ أَنَّ أَبَا بَکْرٍ رضی الله عنه أَقْبَلَ على فَرَسٍ من مَسْکَنِهِ بِالسُّنْحِ حتى نَزَلَ فَدَخَلَ الْمَسْجِدَ فلم یُکَلِّمْ الناس حتى دخل على عَائِشَةَ فَتَیَمَّمَ رَسُولَ اللَّهِ (ص) وهو مُغَشًّى بِثَوْبِ حِبَرَةٍ فَکَشَفَ عن وَجْهِهِ ثُمَّ أَکَبَّ علیه فَقَبَّلَهُ وَبَکَى ثُمَّ قال بِأَبِی أنت وَأُمِّی والله لَا یَجْمَعُ الله عَلَیْکَ مَوْتَتَیْنِ أَمَّا الْمَوْتَةُ التی کُتِبَتْ عَلَیْکَ فَقَدْ مُتَّهَا “

( الجامع الصحیح المختصر ،ج ۴ ص ۱۶۱۸، اسم المؤلف: محمد بن إسماعیل أبو عبدالله البخاری الجعفی الوفاة: ۲۵۶ ، دار النشر : دار ابن کثیر , الیمامة – بیروت – ۱۴۰۷ – ۱۹۸۷ ، الطبعة : الثالثة ، تحقیق : د. مصطفى دیب البغا )

“ ان أَبَا بَکْرٍ الصِّدِّیقَ دخل علیها فَتَیَمَّمَ النبی (ص) وهو مُسَجًّى بِبُرْدِ حِبَرَةٍ فَکَشَفَ عن وَجْهِهِ ثُمَّ أَکَبَّ علیه فَقَبَّلَهُ وَبَکَى ثُمَّ قال بأبی وأمی والله لاَ یَجْمَعُ الله عز وجل عَلَیْکَ مَوْتَتَیْنِ أَبَداً أَمَّا الْمَوْتَةُ التی قد کُتِبَتْ عَلَیْکَ فَقَدْ مُتَّهَا “

(مسند الإمام أحمد بن حنبل ،ج ۶ ص ۱۱۷ ، اسم المؤلف: أحمد بن حنبل أبو عبدالله الشیبانی الوفاة: ۲۴۱ ، دار النشر : مؤسسة قرطبة – مصر )

“ أَنَّ أَبَا بَکْرٍ أَقْبَلَ على فَرَسٍ من مَسْکَنِهِ بِالسُّنُحِ حتى نَزَلَ فَدَخَلَ الْمَسْجِدَ فلم یُکَلِّمْ الناس حتى دخل على عَائِشَةَ وَرَسُولُ اللَّهِ (ص) مُسَجًّى بِبُرْدٍ حِبَرَةٍ فَکَشَفَ عن وَجْهِهِ ثُمَّ أَکَبَّ علیه فَقَبَّلَهُ فَبَکَى ثُمَّ قال بِأَبِی أنتوالله لَا یَجْمَعُ الله عَلَیْکَ مَوْتَتَیْنِ أَبَدًا أَمَّا الموته التی کَتَبَ الله عَلَیْکَ فَقَدْ مِتَّهَا “

( المجتبى من السنن ، ج ۴ ص ۱۱ ،اسم المؤلف: أحمد بن شعیب أبو عبد الرحمن النسائی الوفاة: ۳۰۳ ، دار النشر : مکتب المطبوعات الإسلامیة – حلب – ۱۴۰۶ – ۱۹۸۶ ، الطبعة : الثانیة ، تحقیق : عبدالفتاح أبو غدة )

ابو بکر در هنگام دیدن پیکر مطهر پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) گریه می کند و ایشان را می بوسد و می گوید : ای نبی الله ! پدر و مادرم به فدایت !!!!

حال چرا شیعیان وقتی ” یا علی ” می گویند متهم به شرک می شوند ، ولی چرا وقتی مولای اهل سنت یعنی ابی بکر به پیامبر می گوید ” یا نبی الله ” او را مشرک نمی دانند ؟!!!

به نظر شما دلیل چیست ؟!