او باقر تمام علوم است

نام : محمد.
کنیه : ابو جعفر و ابوجعفر اول .
القاب : باقر, شاکر,‌هادى , امین , شبیه -به خاطر شباهت ایشان به پیامبراکرم (ص )-.مـشهورترین لقب آن حضرت , باقر است . پیامبر اکرم (ص ) به واسطه جابربن عبداللّه انصارى , آن حضرت را به این لقب, ملقب کرد و به ایشان سلام رساند.
منصب : معصوم هفتم و امام پنجم شیعیان .
تاریخ ولادت : اول رجب سال ۵۷ هجرى .
برخى از مورخان , ولادت ایشان را در سوم صفر سال ۵۷ هجرى دانسته اند.
محل تولد: مدینه مشرفه , در سرزمین حجاز (عربستان سعودى کنونى ).
نسب پدرى : امام زین العابدین , على بن حسین بن على بن ابى طالب (ع ).
نام مادر: فاطمه , دختر امام حسن مجتبى (ع ) که مکنى به ام عبداللّه بود.
ایـن بـانـوى ارجـمـند, از زنان بزرگ عصر خویش بود که امام صادق (ع ) درباره شان و منزلت او, فـرمـود: جـده ام , فـاطمه بنت حسن , صدیقه بود و در آل امام حسن (ع ) زنى به درجه و مرتبه او نرسید.
چـون نـسـب امـام مـحـمـد بـاقر(ع ), هم از پدر و هم از مادر, به امام امیرالمؤمنین (ع )و فاطمه زهرا(س ) مى رسد, به ایشان علوى بین علویین و فاطمى بین فاطمیین گفته مى شود.
مـدت امـامـت : از زمـان شهادت پدرش , امام زین العابدین (ع ) در سال ۹۵ تا سال۱۱۴ هجرى , به مدت ۲۰ سال .
تاریخ و سبب شهادت : هفتم ذى حجه سال ۱۱۴ هجرى , در سن ۵۷ سالگى (و به قولى ربیع الاول یا ربیع الاخر سال ۱۱۴ هجرى ) به وسیله زهرى که ابراهیم بن ولید عبدالملک , در ایام خلافت هشام بن عبدالملک , به آن حضرت خورانید.
محل دفن : قبرستان بقیع , در مدینه مشرفه , در جوار قبر پدرش , امام زین العابدین (ع ) و عمویش , امام حسن مجتبى (ع ) و فرزندش , امام صادق (ع ).
همسران :۱. ام فروه بنت قاسم . ۲. ام حکیم و چند ام ولد.
فرزندان :۱. امام جعفر صادق (ع ). ۲. عبداللّه . ۳. ابراهیم . ۴. عبیداللّه . ۵. على .۶. زینب . ۷. ام سلمه .
اصحاب :
تعداد اصحاب , یاران و راویان آن حضرت , بیش از آن است که بتوان نام همه آنان را در این جا آورد, به ناچار نام برخى از بزرگان آنان را ذکر مى کنیم :
۱. زرارة بن اعین .
۲. معروف بن خربوذمکى .
۳. ابو بصیر اسدى .
۴. فضیل بن یسار.
۵. محمدبن مسلم .
۶. یزید بن معاویه عجلى .
ایـن شـش نـفـر, در علم رجال , به اصحاب اجماع اولى شهرت یافته اند که فقها وحدیث شناسان شیعه , اتفاق نظر و اجماع دارند بر صحت نقل روایت آنان از امام معصوم (ع ).
۷. حمران بن اعین .
۸. بکیر بن اعین .
۹. عبدالملک بن اعین .
۱۰. عبدالرحمن بن اعین .
۱۱. محمد بن اسماعیل بن بزیع .
۱۲. عبداللّه بن میمون .
۱۳. محمد بن مروان .
۱۴. اسماعیل بن فضل‌هاشمى .
۱۵. ابو‌هارون مکفوف .
۱۶. ظریف بن ناصح .
۱۷. سعید بن ظریف .
۱۸. اسماعیل بن جابر خثعمى .
۱۹. عقبة بن بشیر اسدى .
۲۰. کمیت بن زید اسدى .
۲۱. جابر بن یزید جعفى .
مـشهورترین لقب آن حضرت , باقر است . پیامبر اکرم (ص ) به واسطه جابربن عبداللّه انصارى , آن حضرت را به این لقب, ملقب کرد و به ایشان سلام رساند.
زمامداران معاصر
۱. معاویة بن ابى سفیان (۳۵- ۶۰ق .).
۲. یزید بن معاویه (۶۰- ۶۴ق .).
۳. معاویة بن یزید (۶۴- ۶۴ق .).
۴. عبداللّه بن زبیر (۶۴- ۷۳ق .).
۵. مروان بن حکم (۶۴- ۶۵ق .).
۶. عبدالملک بن مروان (۶۵- ۸۶ق .).
۷. ولید بن عبدالملک (۸۶- ۹۶ق .).
۸. سلیمان بن عبدالملک (۹۶-۹۹ق .).
۹. عمربن عبدالعزیز (۹۹- ۱۰۱ق .).
۱۰. یزید بن عبد الملک (۱۰۱- ۱۰۵ق .).
۱۱. هشام بن عبدالملک (۱۰۵- ۱۲۵ق .).
از مـیان خلفاى مذکور, تنها عبداللّه بن زبیر, که به مدت ده سال بر حجاز و عراق حکومت کرد, از غیر بنى امیه بود و بقیه , همگى از سلسله بنى امیه و از دو تیره فرزندان ابوسفیان و فرزندان حکم بـن عـاص بـودند و تمامى آنان جز معاویة بن یزید(معروف به معاویه ثانى ) و عمربن عبدالعزیز در اذیت و آزار اهل بیت پیامبراکرم (ص ) و امامان شیعه اتفاق داشتند.
*********
رویدادهاى مهم
۱. حـضـور امـام مـحـمد باقر (ع ) در واقعه کربلا, در سن چهار سالگى , به همراه پدرش , امام زین العابدین (ع ) در محرم سال ۶۱ هجرى .
۲. شهادت امام زین العابدین (ع ), پدر ارجمند امام محمد باقر (ع ), در سال ۹۵هجرى .
۳. مباحثات و احتجاجات امام محمد باقر (ع ) با بزرگان مذاهب و ادیان , درباره اثبات حقانیت اهل بیت (ع ).
۴. ضـرب سـکه اسلامى , براى پول رایج خلافت اسلامى , و اسقاط سکه رومى توسط عبدالملک بن مروان , در سال ۷۶ هجرى , با مشورت و یارى امام محمدباقر(ع ).(۱) ۵. احضار امام محمد باقر (ع ) و فرزندش , امام جعفر صادق (ع ) به شام از سوى هشام بن عبدالملک .
۶. تـاسـیس پایه‌هاى اصلى حوزه علوم اهل بیت (ع ) در مدینه , و تربیت شاگردان مبرز توسط امام محمد باقر(ع ).
۷. مـسـمـومـیت و شهادت امام محمد باقر (ع ), درسال ۱۱۴ هجرى , به دست ابراهیم بن ولید بن عبدالملک , والى مدینه , به دستور خلیفه وقت , هشام بن عبدالملک .
۸. به خاک سپارى بدن مطهر امام محمد باقر (ع ) در قبرستان بقیع , در مدینه , درکنار قبر پدرش , امـام زیـن الـعـابـدیـن (ع ) و عمویش , امام حسن مجتبى (ع ), توسطامام جعفر صادق (ع ) و سایر بازماندگان .
داستان‌ها ۱. موعظه امام محمد باقر (ع ) به صوفى عصرش محمد بن منکدر, یکى از متصوفان مشهور عصر خویش بود که در عبادت ظاهرى و انجام فرایض و مـسـتحبات اسلامى سعى بلیغى داشت , به طورى که از همه کارها دست برداشته , تنها به عبادت مى پرداخت .
او اوقـات شـب را مـیان خود, مادر و خواهر خویش تقسیم کرده بود تا هر کدام ازآنان ثلث شب را بیدار بوده و به نماز و تهجد بپردازند. چون خواهرش درگذشت ,شب را با مادرش تقسیم کرد که هر کدام نیمى از آن را مشغول عبادت باشند و چون مادرش وفات یافت , وى تمام شب را بیدار بود و به راز و نیاز مى پرداخت .
مـحـمـد بن منکدر روزى در جمع مریدانش گفت : من گمان نداشتم که على بن حسین (زین الـعـابـدین ) خلفى چون خود به یادگار گذاشته باشد تا این که روزى فرزندش محمد باقر (ع ) را دیـدم و خـواسـتـم وى را پندى دهم , اما او به من پندى داد ودرسى آموخت . مریدانش پرسیدند: مـحـمـد باقر (ع ) به چه چیز تو را پند داد؟
وى جریان ملاقات خویش با امام محمد باقر (ع ) را این گونه بیان کرد: در یـکـى از روزهاى بسیار گرم , براى انجام کارى به بیرون مدینه مى رفتم , در بین راه محمد بن على (ع ) را دیدم که فربه و تناور بود و بر دو غلام خویش تکیه کرده ,مى آمد. با خود گفتم بزرگى از بـزرگـان قـریـش براى طلب دنیا در چنین حالتى بیرون آمده است , هم اکنون وى را موعظه خواهم کرد. هـمـیـن که به او رسیدم , سلام کردم . محمد بن على (ع ) نفس زنان و عرق ریزان جواب سلام مرا داد.
پی نوشت:
۱- سیرة الائمة الاثنى عشر, ج۲ , ص ۲۲۱. لازم بـه ذکـر اسـت گـرچـه سـال ضـرب سکه اسلامى , معاصر با دوران امامت حضرت امام زین الـعـابدین (ع )بوده است , اما در ایام , امام محمد باقر(ع ) نیز همچون پدر گرامى اش ملجا علمى و دیـنـى امت بود. به همین دلیل , کمک رسانى به خلیفه وقت و تشویق او در یک امر مهم اسلامى و سـیاسى و اقتصادى , توسط آن حضرت , استبعادى ندارد و یا ممکن است عمل امام محمد باقر (ع ) به اشاره پدر گرامى وى امام زین العابدین (ع ) انجام یافته باشد.