دهان یاوه گویان باز گشته دوباره فتنه ها آغازگشته

دهان یاوه گویان باز گشته دوباره فتنه ها آغازگشته

برون شد دلقک دست اجانب همان بدنطفه ی مست اجانب

جسارت کرد بر هادی(ع)امامم همان مه،بر درش دائم غلامم

تمسخرکرد گنبد را،حرم را در آورد ازگــلیم خود قـدم را

به حق حضرت مهدی(عج)جفاکرد زِغیبت گفت ودینش را رها کرد

همان ضدانقلابِ ضدقرآن هــمان لاشــی که شد ضدامـامـان

بدان بخشیدنت بر ما محال است ببینم گـرتو را خونـت حـلال است

بدان که نان به نرخ روز خوردی بیفتی گـر به دست شــیعه مُــردی

الا ای بی شرف حیوان ابله چـه ها خوردی تو ای نادان ایــله؟

تفاله،ای که بر نفست اسیری بــه دست حضرت هــادی(ع)بمیری

نقی(ع)جد امام حاضر ماست هــمان که حاضر ما ناظــر ماست

نقی پاک است وپاکی راحیات است نــقی ارباب کـل کائنــات است

فراری شو فقط از درب پشتی شــدی همسایـه سلمــان رشــدی

بدان که یاوه هایت را اثر نیست چــرندیات شعرت را ثمر نیست

تو از ترس ابوالفضل(ع)دل آرا شبانــه خـیس کردی بسترت را

بود این آخرِ هرزه پرستی توشاهین نیستی،توکـرکـس هستی